Ο Βασίλης Γιαννόγκωνας, παππούς του ΚΚΕ, που πέρασε όλη του τη ζωή στις εξορίες και στις φυλακές, έχει γράψει βιβλία-μαρτυρίες με τις αναμνήσεις του, που τα διακρίνει ο σεβασμός προς την ιστορική αλήθεια, η ρέουσα και με λογοτεχνικά χαρίσματα αφήγηση, η αντικειμενικότητα και η σωστή περιγραφή των γεγονότων. Στο βιβλίο του "Ακροναυπλία", ιδιαίτερη ιστορική αξία έχει η περιγραφή των συμβάντων, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όταν την άνοιξη του 1941, μετά την κατάρρευση του κράτους της 4ης Αυγούστου, η κομματική διοίκηση του στρατοπέδου ("που δεν την είχε εκλέξει κανείς", Γεράσιμος Ποδαράς), με επικεφαλής τον Γιάννη Ιωαννίδη, παρεμπόδισαν και ματαίωσαν την απόδραση των κρατουμένων, με συνέπεια εκατόμβες θυ-μάτων Ακροναυπλιωτών, που οδηγήθηκαν από τους κατακτητές στα εκτελεστικά τους αποσπάσματα."... και για να κλείσω τούτη την πικρή σελίδα", γράφει ο Β. Γιαννόγκωνας, "πρέπει να αναφέρω πως ο Παντελής Πουλιόπουλος είχε αναφανδόν υποστηρίξει την άποψη της δραπέτευσης, αλλά μάταια...". (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)